Yangon
Blijf op de hoogte en volg Marjo
13 Maart 2017 | Myanmar, Rangoon
We rijden in de vroege ochtend weer naar Heho, waar vandaan we vandaag naar Yangon vliegen. Het is mooi om te zien hoe het op dit zeer kleine en ouderwetse vliegveldje in z'n werk gaat. Vertraging is sowieos altijd een feit en de aankomst-en vertrektijden worden met een klein A4je op de muur geplakt, in de hoop da iedereen het ziet.
Al met al komen we 11/2 uur later in Yangon aan, waar onze gids Hé ons op staat te wachten. We gaan meteen richting het centrum van de stad.
De voormalige hoofdstad Yangon ligt aan de oever van de rivier de Yangon, de meest oostelijke arm van de Ayeyarwady. Met een oppervlakte van 350 km2 en 7,5 miljoen inwoners is Yangon de grootste stad van Myanmar. Door de trek van de bevolking van het platteland naar de stad is het inwonersaantal sinds 1980 meer dan verdubbeld. De meerderheid van de inwoners bestaat uit Myanmarezen, Chinezen, Indiërs en inheemse etnische groepen vormen de belangrijkste minderheden. Het is voor ons een grote overgang om opeens in een echte grote stad te zijn. Een hele andere beleving dan de rest van Myanmar. Ondanks dat straalt Yangon toch nog wel iets provinciaals uit. De mannen en vrouwen dragen nog steeds de Longyi's in plaats van de jeans. Er is een beperkt nachtleven en om tien uur 's avonds zijn de straten zo goed als uitgestorven. Maar de verhoogde bouwactiviteiten wijst erop dat nieuwe tijden in aantocht zijn. Ook andere signalen wijzen in die richting, zoals de geldautomaten, de internetcafés''s, meer en meer bereik via Wi-Fi enz.
Als eerste gaan we even kort lunchen. En omdat het al 14.00 uur is en de restaurants geen lunch meer serveren rond dit tijdstip (de Myanmarzen ontbijten en lunchen vroeg) gaan we naar een theehuis. Erg leuk ook omdat we er nog niet bij een binnen zijn geweest. Je ziet ze in alle straatbeelden, maar vanwege het iets minder "veilige eten" wordt het niet snel gedaan.
Daarna wandelen we door het centrum en bekijken allerlei gebouwen uit het Britse koloniale tijdperk. Er staan er nog een flink aantal al zijn ze lang niet allemaal goed onderhouden. Erg jammer.
Daarna gaan we langs de Kyauk Htat Gyi Pagode, waar de 70 meter lange liggende Boeddha is. Daarnaast zijn er ook veel muurschilderingen van die het leven van Boeddha weergeven. Het is er erg druk met lokale mensen die hier komen bidden.
We gaan even langs ons hotel om in te checken om daarna (aan het einde van de middag i.v.m. de warmte) naar de Shwedagon-Pagode, het belangrijkste heiligdom van Myanmar, te gaan. De Shwedagon-Pagode staat op een heuvel zo'n 3 km ten noorden van het centrum. De gouden stoepa torent hoog boven de stad uit en is van verre zichtbaar. De oorsprong van de pagode is niet helemaal duidelijk, maar volgens de legende werk de basis voor dit heiligdom al 2500 jaar geleden gelegd. De stoepa heeft een hoogte van 98 m en aan de basis een omtrek van 433m. Op de basis staan vier grote en 64 kleinere stoepa's. Hij is verguld met 40 ton goud. Er komen dagelijks duizenden gelovigen (en toeristen) op af. We hebben al veel pagoden gezien, maar deze is wel erg indrukwekkend. We nemen de tijd voor ons bezoek en lopen heel rustig rond. Het wordt al wat schemerig als we retour gaan naar ons hotel, wat overigens een prachtige plek is middenin deze grote stad.
De volgende ochtend gaan we naar het nationaal museum, waar veel verschillende handwerk en andere culturele voorwerpen tentoon staan. We wandelen nog rond het Kandawgyi meer, midden in Yangon, waar we ook een mooi uitzicht hebben op de Shwedagon pagode. Daarna is het alweer tijd voor de lunch en dat doen we bij het Boguoke Aung San museum. Dit is de vader van Aung San Suu Kyi, de leidster van de geweldloze beweging voor de mensenrechten en democratie in Myanmar. Aung San heeft van 1945 tot 1947 gestreden voor de onafhankelijkheid van de Britten. Helaas is hij in 1947 vermoord. In 1948 werd Birma onafhankelijk, maar vanaf dat moment is er een militair bestuur gekomen.
Op 31 januari 2011 trad de nieuwe grondwet in werking, wat formeel het einde betekende van het militaire bestuur. Op dit moment is Aung San Suu Kyi, via een marionet, de president van Myanmar maar het leger heeft nog steeds veel te vertellen. Het is zeer een langzaam democratiserings proces. Aung San Suu Kyi is zeer geliefd in Myanmar en iedereen noemt haar met veel respect "De Lady".
We gaan nog naar het huis van Aung San, wat tevens het geboortehuis van Aung San Suu Kyi is en hiermee sluiten we onze reis in Myanmar af. We vliegen morgenochtend héél vroeg via Bangkok retour.
Het was een geweldige ervaring!! We hebben heel veel gezien en gedaan en zijn diep onder de indruk van de bevolking. Dat is voor mij wel het belangrijkste wat me bijblijft. Ze gaan zeer respectvol met elkaar en anderen om. Dat geldt ook voor hun houding tegenover buitenlanders, die allemaal, zonder uitzondering, op een gastvrij onthaal kunnen rekenen. Heel uitbundig zijn de Myanmarezen niet, want ze leven volgens de ingetogen boeddhistische gedragsregels. Maar het is bewonderenswaardig hoe ze onder de jarenlange moeilijke omstandigheden hun waardigheid hebben weten te behouden.
Al met al komen we 11/2 uur later in Yangon aan, waar onze gids Hé ons op staat te wachten. We gaan meteen richting het centrum van de stad.
De voormalige hoofdstad Yangon ligt aan de oever van de rivier de Yangon, de meest oostelijke arm van de Ayeyarwady. Met een oppervlakte van 350 km2 en 7,5 miljoen inwoners is Yangon de grootste stad van Myanmar. Door de trek van de bevolking van het platteland naar de stad is het inwonersaantal sinds 1980 meer dan verdubbeld. De meerderheid van de inwoners bestaat uit Myanmarezen, Chinezen, Indiërs en inheemse etnische groepen vormen de belangrijkste minderheden. Het is voor ons een grote overgang om opeens in een echte grote stad te zijn. Een hele andere beleving dan de rest van Myanmar. Ondanks dat straalt Yangon toch nog wel iets provinciaals uit. De mannen en vrouwen dragen nog steeds de Longyi's in plaats van de jeans. Er is een beperkt nachtleven en om tien uur 's avonds zijn de straten zo goed als uitgestorven. Maar de verhoogde bouwactiviteiten wijst erop dat nieuwe tijden in aantocht zijn. Ook andere signalen wijzen in die richting, zoals de geldautomaten, de internetcafés''s, meer en meer bereik via Wi-Fi enz.
Als eerste gaan we even kort lunchen. En omdat het al 14.00 uur is en de restaurants geen lunch meer serveren rond dit tijdstip (de Myanmarzen ontbijten en lunchen vroeg) gaan we naar een theehuis. Erg leuk ook omdat we er nog niet bij een binnen zijn geweest. Je ziet ze in alle straatbeelden, maar vanwege het iets minder "veilige eten" wordt het niet snel gedaan.
Daarna wandelen we door het centrum en bekijken allerlei gebouwen uit het Britse koloniale tijdperk. Er staan er nog een flink aantal al zijn ze lang niet allemaal goed onderhouden. Erg jammer.
Daarna gaan we langs de Kyauk Htat Gyi Pagode, waar de 70 meter lange liggende Boeddha is. Daarnaast zijn er ook veel muurschilderingen van die het leven van Boeddha weergeven. Het is er erg druk met lokale mensen die hier komen bidden.
We gaan even langs ons hotel om in te checken om daarna (aan het einde van de middag i.v.m. de warmte) naar de Shwedagon-Pagode, het belangrijkste heiligdom van Myanmar, te gaan. De Shwedagon-Pagode staat op een heuvel zo'n 3 km ten noorden van het centrum. De gouden stoepa torent hoog boven de stad uit en is van verre zichtbaar. De oorsprong van de pagode is niet helemaal duidelijk, maar volgens de legende werk de basis voor dit heiligdom al 2500 jaar geleden gelegd. De stoepa heeft een hoogte van 98 m en aan de basis een omtrek van 433m. Op de basis staan vier grote en 64 kleinere stoepa's. Hij is verguld met 40 ton goud. Er komen dagelijks duizenden gelovigen (en toeristen) op af. We hebben al veel pagoden gezien, maar deze is wel erg indrukwekkend. We nemen de tijd voor ons bezoek en lopen heel rustig rond. Het wordt al wat schemerig als we retour gaan naar ons hotel, wat overigens een prachtige plek is middenin deze grote stad.
De volgende ochtend gaan we naar het nationaal museum, waar veel verschillende handwerk en andere culturele voorwerpen tentoon staan. We wandelen nog rond het Kandawgyi meer, midden in Yangon, waar we ook een mooi uitzicht hebben op de Shwedagon pagode. Daarna is het alweer tijd voor de lunch en dat doen we bij het Boguoke Aung San museum. Dit is de vader van Aung San Suu Kyi, de leidster van de geweldloze beweging voor de mensenrechten en democratie in Myanmar. Aung San heeft van 1945 tot 1947 gestreden voor de onafhankelijkheid van de Britten. Helaas is hij in 1947 vermoord. In 1948 werd Birma onafhankelijk, maar vanaf dat moment is er een militair bestuur gekomen.
Op 31 januari 2011 trad de nieuwe grondwet in werking, wat formeel het einde betekende van het militaire bestuur. Op dit moment is Aung San Suu Kyi, via een marionet, de president van Myanmar maar het leger heeft nog steeds veel te vertellen. Het is zeer een langzaam democratiserings proces. Aung San Suu Kyi is zeer geliefd in Myanmar en iedereen noemt haar met veel respect "De Lady".
We gaan nog naar het huis van Aung San, wat tevens het geboortehuis van Aung San Suu Kyi is en hiermee sluiten we onze reis in Myanmar af. We vliegen morgenochtend héél vroeg via Bangkok retour.
Het was een geweldige ervaring!! We hebben heel veel gezien en gedaan en zijn diep onder de indruk van de bevolking. Dat is voor mij wel het belangrijkste wat me bijblijft. Ze gaan zeer respectvol met elkaar en anderen om. Dat geldt ook voor hun houding tegenover buitenlanders, die allemaal, zonder uitzondering, op een gastvrij onthaal kunnen rekenen. Heel uitbundig zijn de Myanmarezen niet, want ze leven volgens de ingetogen boeddhistische gedragsregels. Maar het is bewonderenswaardig hoe ze onder de jarenlange moeilijke omstandigheden hun waardigheid hebben weten te behouden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
